Naber? Nasıl gidiyor? Yine adet olduğu üzere yazma sıklığım ve iştahım hakkında konuşarak başlıyorum. Çünkü kendimden bahsetmezsem bu sohbetin ne anlamı kalır?! Siz bütün okuyanlar, hatta benim dışımda var olan herkes benim kendimle ilgili devinimlerimi dinlemek, benim hakkımda konuşmak için varsınız. Geçenlerde bu blog’ta ananemin kendini bilinçli olarak felç ettiğinden bahsetmiştim. Temelde yaşadığı diz ameliyatlarından sonra ananem acı verici olduğu için yürümeyi bıraktı. O yürümeyi bırakınca, bacaklarındaki kaslar da onu bıraktı. Geçenlerde annemle konuştuk, kendi elleriyle yemek yemeyi bıraktığını da söyledi. Ben de anneme, bunun çok zor bir hayat olduğunu; acaba ananem için doğru olanı olanı yapmanın zamanının gelip gelmediğini sordum. Anlamadığını söyleyince, bir yastık aracılığı ile nefesini kesmek suretiyle hayatına son vermenin gerçek bir win-win durumu yaratabileceğinden bahsettim. Önce güldü. Ertesi gün de beni aradı ağlayarak ve şöyle söyledi “Haberin var değil mi, a...